3 nights in Bangkok

Bangkok, wereldstad! Wat een enorme drukte, dat hadden we de vorige keer niet meegekregen!
Na onze aankomst hebben we eerst maar eens geslapen, en lang! Blijkbaar waren we toch wat gejetlagd. Daarna was het tijd om de benen te strekken en hebben we een oriënterend wandelingetje gemaakt. Wat valt er veel te zien! We zijn langs het Paleis gekomen, hebben Chinatown bekeken, veel marktkraampjes gezien, veel tuktuks aangeboden gekregen enzovoorts enzovoorts. Op de terugweg naar het hotel werd opeens alle verkeer, inclusief voetgangers, stilgelegd. Dit was rondom het Paleis. Enkele toeristisch aangelegde mensen naast ons, die moesten wachten en met hun iPad stonden te filmen, werd verboden door de streng uitziende geüniformeerde mannen hiermee door te gaan. Vervolgens was het wachten... wachten... Na enkele minuten gingen de agenten/militairen (ben ik even kwijt wat het waren, ach ja, mannen in uniform...) wat rechter staan. Enkele politieauto's kwamen langs. De mannen direct langs de weg salueerden. Er moest wel iemand belangrijks aankomen, dat was zeker! En ja hoor, in een stoet van rode luxe auto's kwam de koningin langs! (Hoe ik weet dat dat de queen was? Dat heb ik gevraagd aan een niet al te onvriendelijk uitziende geüniformeerde meneer toen we allemaal weer mochten bewegen. En nou ik erover nadenk: het waren militairen, geen politiemannen). Je zou dus denken dat de Queen nog steeds in het Paleis woont.
's Avonds hebben we lekker gegeten en gedronken en hebben we uitgevonden dat drank hier per bucket het goedkoopst is; de eerste bucket rum-cola werd het haasje.
De dag daarna hebben we eerst ontbeten in de Gecko Bar. Volgens vriend Bart en Tripadvisor zie je hier de raarste mensen en is de service slecht; bij ons was het omgekeerd, het ontbijtje met fruit en yoghurt was lekker en zo raar waren de mensen die voorbij kwamen niet... vonden wij. Daarna zijn we het Paleis maar eens serieus van binnen gaan bekijken. De meer dan kitscherige buitenkant nodigde ons daar nogal toe uit! Het was echter druk alsof je in de Efteling liep. De massa's Chinezen, die we overal tegenkomen tot nu toe, hebben de boel overgenomen en het is moeilijk je hierdoorheen te worstelen. Harry werd al snel enigszins panisch en had het gehad; ik heb braaf de Emerald Buddha bekeken en foto's gemaakt (toch leuk hoor, al die spiegeltjes, glinstertjes, goud etc.), daarna zijn we weer vertrokken.
Het verblijf in Bangkok werd besloten met knabbelvisjes en een voetmassage. Harry wilde graag knabbelvisjes proberen (niet om te eten, maar om gegeten te worden, die eten nl. je dode huidcellen op). Ik ging als eerste met mijn voeten in de bak. Dat werd dus een geschreeuw, want de vissen vielen als piranha's op mijn voeten aan en dat kriebelde vreselijk, ik heb het ook het hele kwartier als tamelijk onaangenaam ervaren. De grotere vissen beten zelfs! Mijn gekrijs heeft Harry echter dusdanig afgeschrikt, dat hij na één teen in het water gestoken te hebben, niet meer verder wou. Ook hij vond het gevoel niet ontspannend. Wissel voor een voetmassage, ook een eerste keer voor Harry, en dat vond hij wel een belevenis. De oudere vrouw die hem masseerde leek wel te weten waar ze mee bezig was. Ze legde hem uit hoe de energielijnen in het lichaam zaten ("Do you feel the line?") en deed er nog een lichte schouder- en nekmassage extra bij (Harry: "No knak!" aangezien hij (terecht) bang was dat ze z'n nek wou kraken). Na de massage had Harry weer een uur of wat nodig om bij te komen, ik ook overigens om van die voetknabbelervaring te herstellen. Rare jongens, die Thai. Tijd voor een afsluitende maaltijd en een (paar) afsluitende drankjes en daarna...tijd voor ons om te vertrekken richting Cambodja!