Tropische taferelen

Malibu Bungalows is prachtig. Na de helse reis hierheen is de ontvangst zeer vriendelijk, de gastvrouw spreekt fatsoenlijk Engels (later blijken Cambodjanen dit sowieso beter te doen dan de Thai), we krijgen een fresh lemon juice aangeboden en dat bij een uitzicht... De zee is ruw door de aanhoudende regen en de indruk is zeer tropisch, met palmbomen, strand... De tv heeft HBO dus als het regent kunnen we ons ook in ons hutje vermaken. 's Avonds gaan we eten langs het strand en genieten we allebei van onze BBQ: Harry met gamba, ribbetjes en beef, ik gamba, inktvis en een stukje witvis. Voor 12 dollar zijn we klaar, inclusief drank. Ter info voor Herman: Cambodja is iets duurder dan wij dachten, maar niet zo duur als Thailand. Als we terug willen lopen naar ons verblijf worden we overvallen door een hoosbui en we vluchten een tuktuk in. Halverwege de rit wordt alles in de omgeving donker. De eerste stroomstoring, de rest van ons verblijf in Sihanoukville blijft regelmatig de stroom uitvallen. Dankzij het lampje dat in mijn daypack zat komen we heelhuids terug langs het slechte pad naar boven naar de bungalows. De bungalows zelf zijn wel verlicht; het verblijf heeft een eigen generator. Als de stroom weer terug is, kunnen we nog wat tv kijken.
De volgende dag regent het weer (of nog?). We houden een rustdag, omdat we allebei moe zijn en geen zin hebben in verplichte bezienswaardigheden. Het ontbijt in het resort is geweldig: wentelteefjes, eieren, vers fruit (dragonfruit, ananas, meloen), pannenkoekjes, jumjum! De bediening is ook supervriendelijk en behulpzaam. Leuk hoor, we worden echt verwend.
In de loop van de middag hebben we een bus geboekt naar Phnom Phen (met de nadruk op het feit dat we een RECHTSTREEKSE bus wilden!). In een internetcafé boekten we een hotel voor PP, maar we vluchtten snel weg toen er een kakkerlak ter grootte van mijn teen bij Harry's voet lag. We hebben weer aan het strand gegeten, lekker, ribbetjes voor Harry en een lemon soup voor mij, wat loempiaatjes als toetje. De muziek past vanavond meer bij de zaterdagavond (geen Bob Marley meer, maar de Red Hot Chili Peppers, het blijft alleen jammer van de kwaliteit van de boxen) en het nodigt ons uit tot het bestellen van een biertapje Angkor bier. Ook hier kregen we weer wiet aangeboden, dat blijkt toch wel iets 'normaals' te zijn.
Terug in het hutje woedt er 's nachts een tropische storm. De hut schudde op de palen waar hij op stond. Harry dacht de eerste nacht al dat er beesten in de hut zaten; ik zie in de loop van de avond een gecko-tje over de muur schieten dus hij heeft gelijk. :)
We overleven de storm en na een wederom lekker ontbijtje zijn we klaar voor Phnom Penh.